Służba Boża

Chrzest Św.

NOWE ŻYCIE

Wskutek grzechu pierwszych rodziców przychodzimy na świat bez życia nadprzyrodzonego. Otrzymujemy je w sakramencie Chrztu. Sakrament ten daje nam łaskę uświęcającą, czyni nas dziećmi Bożymi i członkami Kościoła Chrystusowego. Chrzest to nasza "Pascha", przejście ze stanu śmierci duchowej do życia, z niewoli szatana do wolności dzieci Bożych.

OBMYCIE WODĄ W SŁOWIE ŻYWOTA

Znak sakramentalny Chrztu stanowi polanie wodą (lub zanurzenie w niej) i słowa: "Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego". Woda jest symbolem czystości. Chrzest oczyszcza duszę z grzechu pierworodnego i wszystkich grzechów osobistych. Woda jest również symbolem śmierci (potop, śmierć Egipcjan w Morzu Czerwonym, powódź), a także symbolem życia (rzeka rajska). Przyjmujący Chrzest symbolicznie bierze udział w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. Umiera dla grzechu i rozpoczyna nowe życie dla Boga, które będzie trwało wiecznie. Przy Chrzcie uroczystym używa się wody poświęconej w Wielką Noc Zmartwychwstania Chrystusa. Czytania i modlitwy Wigilii Wielkanocnej pomagają zrozumieć związek Chrztu z tajemnicą Zmartwychwstania.

NIEZATARTE ZNAMIĘ

Na Chrzcie świętym Chrystus wyciska na duszy niezatarte znamię, tzw. "charakter", który przeznacza ochrzczonego do służby Bożej. Dzięki temu charakterowi wierni mogą współofiarować z kapłanem Mszę św. i przyjmować inne sakramenty. Nawet jeżeli ochrzczony utraci łaskę uświęcającą, charakter sakramentalny pozostaje w jego duszy i stanowi podstawę do odrodzenia się w sakramencie Pokuty.

SZAFARZ CHRZTU

Zwykłym szafarzem Chrztu uroczystego jest biskup i kapłan. Na zlecenie biskupa lub proboszcza może udzielić Chrztu uroczystego również diakon. Jeżeli dziecku lub człowiekowi dorosłemu pragnącemu Chrztu grozi śmierć, może i powinien ochrzcić każdy człowiek. Winien on obudzić intencję wykonania tego, co czyni Kościół, zaczerpnąć wody naturalnej i polewając nią głowę chrzczonego w ten sposób, aby spłynęła po czole, wypowiedzieć równocześnie słowa: "N., ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego". Przy najbliższej okazji nalezy się postarać o uzupełnienie obrzędów chrztu przez kapłana.

ŚWIĘTY PATRON

Ponieważ chrześcijanin otrzymuje na Chrzcie nowe życie, nadaje mu się imię świętego, który będzie jego opiekunem i wzorem do naśladowania. Nie wypada dzieciom Bożym nadawać imion pogańskich.

RODZICE CHRZESTNI

Od najdawniejszych czasów kandydata do Chrztu przedstawiwali biskupowi chrześcijanie, którzy ręczyli za szczerość jego zamiarów i zobowiązywali się czuwać nad nim po Chrzcie św. Zwyczaj ten dał początek instytucji rodziców chrzestnych, którzy podają niemowlę do Chrztu i w jego imieniu składają wyznanie wiary. Rodzicami chrzestnymi mogą być katolicy, którzy ukończyli czternasty rok życia. Nie mogą spełniać tego obowiązku heretycy i schizmatycy oraz publiczni grzesznicy. Ponieważ Chrzest jest narodzeniem się do nowego życia, między chrześcijaninem i rodzicami chrzestnymi powstaje duchowe pokrewieństwo. Rodzice chrzestni mają obowiązek starać się o to, aby ochrzczony otrzymał wychowanie i zachowywał w swoim życiu przyrzeczenia, które złozyli w jego imieniu.

OBRZĘDY CHRZTU DZIECI

Obrzędy Chrztu dziecka są skrótem obrzędów, które w pierwszych wiekach Kościoła były rozłożone na okres przygotowania do Chrztu św., czyli tzw. katechumenatu. Trwało ono około trzech lat. Gdy katechumen poznał zasady wiary i dawał dowody szczerego nawrócenia, z początkiem W. Postu zapisywano go na listę "wybranych" do Chrztu św. W czasie W. Postu katechumeni byli kilkakrotnie wzywani na tzw. skrutynia, w czasie których odprawiano nad nimi egzorcyzmy i inne obrzędy wstępne. W toku "wielkiego skrutynium" w środę po czwartej niedzieli W. Postu przekazywano im symbol wiary: Wierzę w Boga i modlitwę Pańską: Ojcze nasz. W Wielką Sobotę rano katechumeni wyrzekali się szatana i otrzymywali namaszczenie olejem świętym. Wreszcie w ciągu Wigilii Wielkanocnej przyjmowali sakramenty: Chrztu, Bierzmowania i Eucharystii.

Mszał Rzymski, Pallotinum, Poznań 1963, s. 1323-1325

Obrzęd chrztu świętego (łac.-pol.)